Na mecz do Mławy pojechało około tysiąca kibiców drużyny Płońsk 1934!

Płoński klub piłkarski oficjalnie powstał w 1934 roku. Przed tym czasem rozgrywano mecze, z których największym zainteresowaniem cieszyły się derby miasta rozgrywane pomiędzy piłkarzami rekrutującego się z Towarzystwa sportowego ,,Sokół”, a drużyną Hopel Płońsk w skład, którego wchodzili zawodnicy pochodzenia żydowskiego. Odbywały się zawsze na obrzeżach Płońska. Bywało, że po meczu kibice obrzucali się zgniłymi gruszkami lub śliwkami...

Jednak za datę, od której można liczyć powołanie klubu piłkarskiego uznano rok 1934. Inicjatorem, a zarazem jego opiekunem był Adam Bederski, ówczesny starosta płoński. Wchodził on także w skład drużyny, grając na pozycji środkowego napastnika.

Zorganizowano kurs dla sędziów piłkarskich, a następnie rozpoczęto rozgrywki o puchar przechodni między drużynami z Płońska, Sierpca i Płocka. Doszło także do spotkania między drużyną reprezentującą podokręg a warszawską Skodą. Wygrali warszawiacy 5:1. Jako ciekawostkę można przypomnieć, że jeden z sędziów prowadzący mecze piłkarskie w nowo powstałym okręgu, nazywał się Szatan.

W tym czasie, w latach 1934 – 1939 w Płońsku istniał zespół piłkarski Nordyja, w którym grali tylko piłkarze żydowscy. Nie uczestniczyli oni jednak w rozgrywkach.W ogóle trzeba podkreślić, że w latach trzydziestych, czyli do wybuchu wojny rozgrywano mecze w naszym okręgu na zasadach pucharowych. Czyli mecz i rewanż.

Towarzysko Płońsk 1934 rozgrywał mecze z drużyną z Nowego Dworu oraz Ciechanowa. Do historii przeszedł mecz Płońska z warszawską Polonią. Przegrany przez naszą drużynę 1:2. Dzisiaj nawet trudno uwierzyć, że płoński zespół miał dużą liczbę wiernych kibiców. Na mecz do Mławy pojechało około 1000 osób. Spotkanie zakończyło się wynikiem 3:3. Dla kibiców, przy ówczesnym poziomie transportu komunikacyjnego, to była prawdziwa wyprawa.

Jeśli chodzi o treningi to odbywały się one na zasadach amatorskich. Strzelano do bramki, trochę biegano, wszystko w atmosferze swego rodzaju radości z możliwości bycia piłkarzem. W zasadzie nie prowadzono zajęć z młodzieżą. Ci grali na podwórkach i placach. Najlepsi trafiali do drużyny seniorów.

Mecze rozgrywano na łące za kierkutem, czyli obrzeżach ulicy Warszawskiej, na łąkach w Poświętnem lub na Piaskach.

W 1938 roku Płońsk doczekał się wreszcie boiska bardziej z prawdziwego zdarzenia. Usytuowane było na łąkach w Poświętnem, naprzeciw szpitala, niedaleko rzeki Płonki. Otwarcie boiska miało bardzo uroczysty charakter. Po Mszy św. polowej i poświęceniu boiska odbyły się bieg przełajowy na dystansie 3,5 km. Wygrał go zawodnik i gość honorowy medalista olimpijski Janusz Kusociński.

Uroczystość zaszczyciła również swoją obecnością tenisistka Jadwiga Jędrzejowska, wicemistrzyni Wimbledonu.

Boisko zostało otoczone trzymetrowym drewnianym płotem, a na zawody, czy na mecze można było wejść tylko za biletem. Drużyna Płońsk 1934 istniała do wybuchu wojny.

A jak powstał obecny stadion, to już w następnym artykule. Bo to sprawa oddzielnego gatunku.

Przy pisaniu artykułu korzystałem z książki Zbigniewa Pawłowskiego ,,Płońskie Piłkarstwo od Sokoła do KS Tęcza 34", a także materiałów internetowych.