Ten cholerny wirus wszystkim pokrzyżował plany... - rozmowa z członkami zespołu 'Kaplica'

Dla nich muzyka to zdecydowanie coś więcej niż tylko hobby. O genezie nazwy zespołu, jego reaktywacji po ponad dekadzie, zamiłowaniu do różnych odmian punku i nowej płycie porozmawialiśmy z członkami raciąskiego zespołu „Kaplica”. 

Na początek trochę historii. W którym roku powstał zespół i dlaczego wybrano akurat nazwę „Kaplica”?

Zespół powstał pod koniec lat 80-tych, ale jego pierwszy koncert odbył się w 1991 roku. Dlaczego Kaplica? Bo czasy były beznadziejne, a wtedy na wszystko co beznadziejne, bez szans i kojarzone z końcem, mówiliśmy KAPLICA. Niektórym tak zostało do tej pory (śmiech).

Zespół niestety rozpadł się w połowie lat -90-tych. Co było powodem?

Gdy zespoły się rozpadają, zawsze jedynym powodem tego rozpadu są ludzie. Nie chcemy komentować życiowych wyborów byłych członków, każdy miał prawo do podjęcia takiej, a nie innej decyzji. Nie oceniamy przeszłości, skupiamy się na tym co teraz i potem.

Dlaczego akurat punk-rock?

Bo taka muzyka grała nam w sercach. Jedni uprawiali typowego rocka, drudzy metal, jeszcze inni muzykę elektroniczną. Pamiętajmy, że mamy 1990 rok, początek nowego państwa, demokracji i kapitalizmu… z zachodu dociera do nas zakazana wcześniej muzyka, filmy itd. Punk to nie tylko gatunek muzyczny, to styl życia, kultura i bunt przeciw systemowi. Za komuny kapele punkowe pełniły także rolę realnej opozycji dla PRL-owskiego NIErządu"

„Kaplica” powróciła jesienią 2018 w pięknym stylu koncertem w MCKSiR w Raciążu. Jak doszło do reaktywacji kapeli?

Prosimy o następne pytanie (śmiech).

Na koszulkach grupy można przeczytać hasło "Dzieci zepsutej Polski". Skąd ono się wzięło?

Urosło na zgliszczach marzeń o silnym i wolnym kraju, rządzonym przez mądrych ludzi.

Na wspomnianym koncercie w październiku 2018 "Kaplica" zagrała w składzie: Wojciech Wawrowski (bębny), Albert Arent (wokal), Robert Buczyński (gitara prowadząca), Andrzej Sujkowski (gitara rytmiczna) oraz Arkadiusz Wiśniewski (bas). Jak on wygląda obecnie?

Z zespołem pożegnali się Smerf (Robert) i Juby (Andrzej). Myśleliśmy, że to koniec, że historia znów się powtórzy. Ludzie zaczęli polecać nam gitarzystę z Płońska, Arek zdobył do niego telefon, zadzwonił raz, drugi i trzeci. Okazało się, że to pochodzący z Raciąża Paweł Świerczyński. Łatwo nie było go przekonać, ale w końcu przyjechał do nas na próbę. Posłuchał, zagrał, a po tygodniu wrócił ze swoją aranżacją. Było inaczej, bardziej technicznie i ostrzej. Wszystko nabrało świeżości. Nam to pasowało i jemu też. Został!

Niedawno wydaliście płytę "Przebudzenie". Utwory w jakim klimacie się na niej znajdą?

W klimacie punk-metalowym rzecz jasna. Teksty zawarte w przedziale 1990-2020. O polityce, o porażkach życiowych, o przestrzeni wokół nas oraz o tak bardzo teraz obecnych psychoaktywnych wspomagaczach. Przy tworzeniu płyty bardzo pomógł nam Dariusz Pepciaq Daniszewski – nagrywaliśmy w jego studiu.

Będzie można posłuchać na niej tych najbardziej znanych piosenek, czy przygotowaliście jakieś nowości?

Oczywiście są one odświeżone, zarówno teksty jak i muzyka. Jest jeden zupełnie nowy utwór pt. „Złe odżywki”, bardzo na czasie.

Ile koncertów "Kaplica" zagrała od momentu powrotu na scenę?

Z przyczyn od nas niezależnych – wciąż mało, ale nadrabiamy zaległości.

Jak wiadomo z powodu koronawirusa od marca nie odbywają się żadne imprezy, w tym koncerty, ale może pojawiły się jakieś wstępne plany i latem będzie można Was usłyszeć?

Ten cholerny wirus wszystkim pokrzyżował plany. Przestaliśmy już liczyć straty i wracamy do pracy! Tak, będzie można nas usłyszeć. Cały lipiec jest już zarezerwowany. Dalsze koncerty ustalane są przez menagera zespołu.